ترجیح میدم سکوت کنم با اینکه حرف واسه گفتن زیاده
من تا همینجاشم خودم اومدم تنهایی رسیدم با پای پیاده
رفیقم رفیقای قدیم همه میخواستن مارو واسه استفاده
نزدیک هر آدمی میشم قلبم درگیر اضطرابه
انتخابت،اشتباهه که دل تا الان داره چوب
میخوره این رگ سفیدای تو
موهای جو گندمیم همه از گذشته آب میخوره
من هنو پی هدفم
با اینکه تو جوونی پیر شدم
موندم تکی همه نا امید شدن
هیشکی نی دیگه دورم جز خودم جز خدا
خدا یه من موندم یه تو
همه چیو سپردم دست تو
از این آدما چیزی در نمیاد خوبتو نمیخوان میخورن حقتو
خدا یه من موندم یه تو
همه چیو سپردم دست تو
از این آدما چیزی در نمیاد خوبتو نمیخوان میخورن حقتو
خدا یه من موندم یه تو
به خودم قول دادم برسم
ریاضتشو بکشم
حرفای اینو اون مثل سم میمونه
مثل سد جلو پاهام میندازه سنگ
همیشه توی جمع همه بودن باهام توی جنگ
میشه واسه همشون آرزو یه روز ببیننم یا بزنن بم یه زنگ
دل پره مثل ساعت شنی حرف میزنم با آدمی که نی
من تنهام تنهایی مثل داروعه برام
عشق است هدف و آرزو تمام
این آدم میرسه به حقش میگن همه چی به وقتش
خوب میشه جای زخمای قلبش
خدا یه من موندم یه تو
همه چیو سپردم دست تو
از این آدما چیزی در نمیاد خوبتو نمیخوان میخورن حقتو
خدا یه من موندم یه تو
همه چیو سپردم دست تو از این آدما چیزی در نمیاد
خوبتو نمیخوان میخورن حقتو
خدا یه من موندم یه تو
دیدگاهتان را بنویسید