متن ترانه همایون شجریان دل ستان
ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود
وآن دل که با خود داشتم با دل‌ستانم می‌رود
من مانده‌ام مهجور از او ، بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او ، در استخوانم می‌رود
با آن همه بیداد او ، وین عهد بی‌بنیاد او
در سینه دارم یاد او ، یا بر زبانم می‌رود
او می‌رود دامن‌کشان ، من زهر تنهایی‌چشان
دیگر مپرس از من نشان ، کز دل نشانم می‌رود
باز آی و بر چشمم نشین ، ای دل‌ستان نازنین
کآشوب و فریاد از زمین ، بر آسمانم می‌رود
نظرات کاربران
0 نظر تایید شدههنوز نظری ثبت نشده است.