متن ترانه روحان گندمی کولبر تنها
تو قلبت درد آبادی
تنت تقدیر اجدادی
تو خونت تیرو طاعونه
لبه مرزی که جون دادی
تو گوشت زوزه ی سرما
رو دوشت بار دنیاته
هوا خورده نفسهاتو
زمین جلاده پاهاته
این کوله بار زندگی
تا پای جون بردش تورو
سنگینیه رو شونه هات
از پا درآوردش تورو
کوهی که روی گردنش
پیچ و خم های زخمیه
زخمیرو که خوردی فقط
گلوله میفهمه چیه
با بغض هر کولبر تنها
قلب مریوانت ترک خورده
مردای سروآباد جنگیتو
کولاک وحشی با خودش برده
این کوله بار زندگی
تا پای جون بردش تورو
سنگینیه رو شونه هات
از پا درآوردش تورو
این کوله بار آخره
مردای این آبادیه
این بردگی آخر یروز
طعم خوشه آزادیه
نظرات کاربران
0 نظر تایید شدههنوز نظری ثبت نشده است.