متن ترانه عارف صفایی از رفیقات بپرساز رفیقات بپرس اونا بهت میگن
از رفیقات بپرس اونا همه چیو دیدن
بپرس همه چیا دارن پشتت میگن
انقدر نوب بودم باز تورو می بخشیدم
همه میگفتن نده دلو بهش
یه پام تو برزخ بودو یکی توی بهشت
مونده بودم بین دو راهی عقل و دل
کاش میگرفتم در این دله رو گِل
شاکی از این رابطه ام
سرومده طاقتم
نمیدونم کیو
اصلا من چه کارتم
میدونم درد داره بودن با تو
اما حتی باز عاشق عذابشم
شاکی از این رابطه ام
ندارم اعصابشم
خیلی میخواستنم
خیلی تو خوابشن
میدونم درد داره بودن با تو
اما چرا باز عاشق عذابشم
دیگه مخم نمیکشه چقدر زورت کنم
از اونا که بدتو میخوان دورت کنم
همش حواسم به توئه خودمو هیچ
توام تا میبینی نیستم میری تو پیچ
دوست دارم یکم ازت دور بشم
میخوام اما دلم نمیرسه زورشم
انگار رد دادم اصلا رو کور شدم
گم کردم حتی من روز و شبو
شاکی از این رابطه ام
سرومده طاقتم
نمیدونم کیو
اصلا من چه کارتم
میدونم درد داره بودن با تو
اما حتی باز عاشق عذابشم
شاکی از این رابطه ام
ندارم اعصابشم
خیلی میخواستنم
خیلی تو خوابشن
میدونم درد داره بودن با تو
اما چرا باز عاشق عذابشم
نظرات کاربران
0 نظر تایید شدههنوز نظری ثبت نشده است.