متن ترانه فرزاد فرزین کلبه
ﺧﻮﻧﻪ ﻫﻤﻮن ﺧﻮﻧﻪ ﺳﺖ وﻟﻰ درارو ﺑﺴﺘﻢ رو ﺧﻮدم
از ﺑﺲ ﻛﻪ ﺧﺴﺘﻢ از ﻫﻤﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﺷﺪم
ﺑﺎرون دﻳﮕﻪ ﻧﻤﻴﺰﻧﻪ ﭘﺎﻳﻴﺰم ﻋﺎﺷﻘﻮﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ
ﻫﻴﭽﻰ ﺷﺒﻴﻪ ﻗﺒﻠﺎ اﻳﻦ آدم دﻳﻮوﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ
دﻟﺘﻨﮓ روزای ﺧﻮﺑﻢ ﻛﻪ ﺧﻮش ﺑﻮدﻳﻢ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺣﺎﻟﻰ
ﻳﻪ آﺗﻴﺶ و ﻳﻪ ﻣﻮزﻳﻜﻮ ﻳﻪ
ﺟﻨﮕﻞ دورﻣﻮن ﺧﺎﻟﻰ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﻰ ﺑﻮد
ﺑﻴﺨﻴﺎﻟﻰ
ﺟﺎﻣﻮﻧﺪم از ﺧﻮدﻣﻮ از ﻫﻤﻪ دﻟﮕﻴﺮه دﻟﻢ
ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎم ﻳﺎدم ﺑﺮه دﻳﮕﻪ ﭼﻰ ﻣﻴﻤﻮﻧﻪ ازم
اﮔﻪ ﻧﺸﻪ ﺑﺎ ﻏﻢ ﺗﻬﺮوﻧﻮ ﺷﺒﺎش ﻛﻨﺎر ﺑﻴﺎم
ﺧﻮﻧﻪ ﭘﺮش ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻴﺮم ﻳﻪ ﻛﻠﺒﻪ ﺗﻮ ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻴﺴﺎزم
اﮔﻪ دوﺑﺎره رﻓﺘﻰ ﺗﻮ اون ﺣﺎﻟﻮ ﻫﻮا
ﺑﺎرون ﻛﻪ ﺑﺎرﻳﺪ ﭼﺘﺮﺗﻮ ﺑﺮدارو ﺑﻴﺎ
ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻮﻧﺴﺘﻴﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻤﻮم ﺷﺪ اﻳﻦ ﺷﺒﺎ
ﭼﻰ ﻣﻴﺪوﻧﺴﺘﻢ ﺗﻬﺶ ﻗﺮاره ﭼﻰ ﺑﺸﻪ
ﻣﻦ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﺮدم ﻣﻴﮕﺬره و ﺗﻤﻮم ﻣﻴﺸﻪ
ﻛﺎﺷﻜﻰ ﺑﺪوﻧﻢ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ اﻳﻦ ﻫﻮا ﭼﺸﻪ
ﺟﺎﻣﻮﻧﺪم از ﺧﻮدﻣﻮ از ﻫﻤﻪ دﻟﮕﻴﺮه دﻟﻢ
ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎم ﻳﺎدم ﺑﺮه دﻳﮕﻪ ﭼﻰ ﻣﻴﻤﻮﻧﻪ ازم
اﮔﻪ ﻧﺸﻪ ﺑﺎ ﻏﻢ ﺗﻬﺮوﻧﻮ ﺷﺒﺎش ﻛﻨﺎر ﺑﻴﺎم
ﺧﻮﻧﻪ ﭘﺮش ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻴﺮم ﻳﻪ ﻛﻠﺒﻪ ﺗﻮ ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻴﺴﺎزم
نظرات کاربران
0 نظر تایید شدههنوز نظری ثبت نشده است.